Адным з паказчыкаў добрай гаспадаркі з’яўляюцца задаволеныя ўмовамі сваёй працы людзі, матываваныя на высокія дасягненні. Розныя арганізацыі выкарыстоўваюць свае метады стымулявання працоўных перамог, а ў ААТ “Васілішкі” кіраўніцтва вырашыла пайсці яшчэ і “смачным” шляхам: арганізаваць харчаванне для аграрыяў на вышэйшым узроўні.

Такая мера не проста пажаданне дырэктара гаспадаркі Антона Бурнаса. Перш за ўсё, якасна забяспечыць гарачым абедам і вячэрай удзельнікаў уборачнай патрабуе санітарная служба. На гэты раз разам з памочнікам урача-гігіеніста Марынай Вількевіч мы наведалі поле паблізу вёскі Мякішы і сталовую, размешчаную на свінагадоўчым комплексе “Зброжкі”, дзе на свае вочы пераканаліся ў прафесійным падыходзе работнікаў кухні да сваіх абавязкаў.

– З пачатку палявых работ спецыялісты занальнага ЦГЭ маніторыць, наколькі якасна арганізавана харчаванне для работнікаў, – распавяла Марына Вількевіч. – У ААТ “Васілішкі” ежу рыхтуюць ва ўласнай сталовай. Дастаўляюць стравы аўтобусам у тэрмакантэйнерах, што, дарэчы, робяць не ўсе гаспадаркі. Выконваюцца ўсе санітарныя нормы.

Нагрузка на кухароў кладзецца ў гэты перыяд вялікая. З васьмі раніцы пад кіраўніцтвам загадчыцы аб’екта грамадскага харчавання свінагадоўчага комплексу “Зброжкі” Алены Габіс невялікі калектыў старанна падрыхтоўвае збалансаваную ежу, якая задавальняе запыты механізатараў.

– Для нас важна не толькі смачна прыгатаваць ежу, але і падтрымліваць у належным стане тэхнічны і санітарны стан кухні і сталовай, – дзеліцца медыцынская сястра Святлана Шэршань, адказная за арганізацыю харчавання і кантроль якасці прыгатаваных страў. – Мы не маем праблем з набыццём прадуктаў: ​​гародніна, мяса і выпечка ў нас уласнай вытворчасці. Дадаткова закупляем на Гродзенскім мясакамбінаце каўбасныя вырабы, у “Малочным Міры” таксама набываем прадукцыю. Пітную негазаваную ваду нам пастаўляе кампанія “Дарыда”. Персанал выконвае асабістую гігіену, актыўна карыстаецца дэзсродкамі. Мы нават апрацоўваем рукі паводле еўрапейскіх стандартаў. Усё накіравана на прафілактыку захворванняў і ўмацаванне здароўя працаўнікоў.

Паводле слоў Святланы, асноўнай мэтай такой практыкі з’яўляецца стварэнне добрых умоў харчавання работнікаў і павышэнне якасці ежы, якая прывозіцца на поле. Напрыклад, улічваючы рэкамендацыі санітарнай службы, гаспадарка набыла тэрмасумкі для доўгачасовага захавання цяпла першых страў, кантэйнеры для транспарціроўкі хлеба, сталы і крэслы для камфортнага перакусу ў палявых умовах, ёмістасць для мыцця рук, аднаразовыя ручнікі, вадкае мыла.

У дзень нашага прыезду механізатары апрабавалі на абед бацвінне са свежай капусты са смятанай, на другое – бульбяное пюрэ, каўбаскі па-слуцку і ​​свежыя памідоры. Запівалі мужчыны гарбатай. На салодкае – круасан са згушчонкай. Такі комплексны абед каштуе 6 рублёў 70 капеек, з якіх 75% аплочвае гаспадарку. Разам з зарплаты механізатараў аднімуць усяго 1 рубель 68 капеек. Дадаткова яны атрымліваюць бясплатна да двух літраў пітной вады ў ёмістасці.

– Меню складзена не толькі з улікам дапушчальнай каларыйнасці, але і асабістых пажаданняў работнікаў, – распавяла повар Іна Маркевіч. – Гэта павышае задаволенасць харчаваннем. Як следства – праца ідзе хутчэй і прадуктыўней. Для нас – гэта прыярытэт.

Механізатараў кормяць не толькі гарачым абедам, але і вячэрай. Таксама ў гаспадарцы практыкуюць выдачу сухпайкоў. Эксперымент прыжыўся, і зараз разам з вячэрай работнікі на полі атрымліваюць рэтар-пакеты. Гэта дазваляе ім перакусіць у любы час дня. Меню пакетаў разнастайнае: ад каш да супаў.
Пры абслугоўванні выкарыстоўваецца прынцып поточности: праз адны дзверы аўтобуса выдаюць стравы, у іншыя прымаюць брудны посуд. Гэта аптымізуе працэс прыёму ежы. Усяго падчас палявых работ кормяць у полі 180 чалавек за дзень. На комплексе працавітыя повары забяспечваюць харчаваннем 150 чалавек.

Дыяна Кейка.
Фота аўтара.