16 работнікаў арганізацый, якія ўваходзяць у Аграпрамысловы холдынг Кіраўніцтва справамі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, удастоены дзяржаўных узнагарод. Адпаведны ўказ нумар 297 Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка падпісаў 19 ліпеня. Сярод узнагароджаных ёсць і нашы землякі.

Медалём "За працоўныя заслугі" адзначаны работнікі ААТ "Васілішкі": начальнік вытворчасці сельскагаспадарчай прадукцыі Іван Кімашэўскі, аператар машыннага даення Ганна Курыла і вядучы ветэрынарны ўрач Ірына Мухляда. Усе яны вопытныя і добрасумленныя работнікі, сапраўдныя прафесіяналы, чый стаж у сельскагаспадарчай галіне вымяраецца нават не гадамі - дзесяцігоддзямі.
 

Медалі ўручаны і ганаровыя званні прысвоены за шматгадовую плённую працу, высокі прафесіяналізм, асабісты ўклад у развіццё аграпрамысловага комплексу і вытворчай дзейнасці.

ААТ "Васілішкі" лічыцца адным з самых буйных аграпрадпрыемстваў краіны. Гэта адзінае аграпрадпрыемства Гродзенскай вобласці, якое ўваходзіць у склад Аграпрамысловага холдынга Кіраўніцтва спраў Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.
 

Цырымонія ўзнагароджання Івана Кімашэўскага і Ганны Курылы прайшла ў Палацы Рэспублікі. Ад імя Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь асабіста ўручыў медалі лаўрэатам Кіраўнік спраў Прэзідэнта Юрый Назараў.

- Думаю, што сваёй нялёгкай працай мы заслужылі такое свята душы, - кажа Іван Феліксавіч, які вось ужо 40 гадоў працуе ў сельскай гаспадарцы. - Гэта было грандыёзнае мерапрыемства. Вядома ж, было цікава пагутарыць з аднадумцамі, такімі ж працаўнікамі, чуць віншаванні і словы падзякі. Цяпер трэба старацца, каб адправіць такую ​​важную для мяне ўзнагароду. А значыць - трэба зрабіць усё, каб наша прадпрыемства квітнела.


І на сённяшні дзень гэта задача паспяхова рашаецца. Паводле слоў Івана Феліксавіча, сёлета гаспадарка дасягнула самых высокіх паказчыкаў у сваёй гісторыі па ўраджайнасці рапсу, збожжа і зернебабовых культур. Агульны валавы збор збожжа дасягнуў больш як 43 тысячы тон з ураджайнасцю 64,5 ц/га. Валавы збор рапсу склаў 7 тысяч тон пры ўраджайнасці 47,5 ц/га.


Як і Іван Феліксавіч, які, дарэчы, у 2020 годзе стаў Чалавекам года Гродзеншчыны, усё жыццё працуе на карысць роднай гаспадаркі Ганна Іванаўна Курыла. Яна прывучана да працы з ранняга дзяцінства. У вёсцы Дашкаўцы Мастоўскага раёна, адкуль жанчына родам, заўсёды дапамагала бацькам па гаспадарцы, асабліва любіла даглядаць хатніх жывёл. І так склалася жыццё, што пасля заканчэння Навагрудскага сельгастэхнікума (сёння Навагрудскі дзяржаўны каледж) прыйшлося ўладкавацца працаваць на животноводческую ферму – сначала в деревне Лебёдка, а затем в Гурнофеле. Оглядываясь назад, говорит: “Почти 30 лет уже работаю оператором машинного доения. Труд нелёгкий. Но за эти годы привыкла справляться с любыми трудностями. Бурёнки знают меня: слушаются, облизывают”.

Ганна Іванаўна заўсёды адрознівалася адказным стаўленнем да працы, упартасцю і працавітасцю, за што неаднаразова была адзначана граматамі і падзякамі, занесена на Дошку гонару гаспадаркі. Для яе "Медаль за працоўныя заслугі" стала сімвалам прызнання яе дасягненняў і паказала, што ўпартая праца і адданасць справе заўсёды ацэньваюцца грамадствам.
 


- Я была шчаслівая пабываць у Палацы Рэспублікі. Для нас быў арганізаваны цудоўны канцэрт, у якім прынялі ўдзел лепшыя творчыя калектывы рэспублікі, заслужаныя і народныя артысты. Гэты дзень застанецца ў памяці назаўжды.


У ліку тых, чыя шматгадовая праца адзначана на дзяржаўным узроўні, - вядучы ветэрынарны ўрач Ірына Мухляда. Сваю заслужаную ўзнагароду яна атрымала асабіста з рук Прэзідэнта краіны.

– Было не проста хвалююча, а нават трывожна, – успамінае той дзень Ірына Янаўна. - Але крыху адцягнула ад перажыванняў наконт сустрэчы з Прэзідэнтам праведзеная экскурсія па Палацы Незалежнасці - менавіта там праходзіла цырымонія ўзнагароджання. Гэта, вядома, сапраўды будзе адным з самых незабыўных момантаў майго жыцця. Падчас узнагароджання думаеш, што ўсё ў жыцці было зроблена не дарма…

Сапраўды, нездарма яна старанна вучылася ў Ваўкавыскім саўгас-тэхнікуме (сёння Ваўкавыскі аграрны каледж), абраўшы спецыяльнасць "ветэрынарыя", нездарма на працягу 14 гадоў назапашвала досвед спачатку ветаператарам, а затым амаль 20 гадоў ветэрынарным лекарам. А зараз без пафасу, вельмі проста гаворыць аб імкненні перадаць свой багаты вопыт маладым спецыялістам.

- Для нас выйсці на сцэну - гэта не проста атрымаць узнагароду, а паказаць, якога поспеху мы дасягнулі, - быццам успомніўшы эмоцыі таго дня, падсумаваў Іван Феліксавіч.
 

- Асабліва Прэзідэнту, - усміхаючыся, дапоўніла Ірына Янаўна.


 
Праца людзей ва ўсе часы была і застаецца рухаючай сілай вытворчасці. У кожным узнагародным лісце нашых герояў - гісторыя жыцця, гісторыя краіны. Імі ганарацца іх родныя і блізкія: у Ганны Іванаўны - двое сыноў і дачка, у Ірыны Янаўны - двое сыноў і маленькая ўнучка, а ў Івана Феліксавіча - жонка, тры дачкі і зяці.

Гэта быў іхні дзень. Адзін дзень, за якім часам стаіць праца даўжынёю ў жыццё.



 
Вікторыя ШЫЛКО.
Фота Сяргея КАСПЕРЧУКА.